پایتون
پایتون (به انگلیسی: Python) یک زبان برنامه‌نویسی همه منظوره[۱]، سطح بالا[۱]،شیءگرا و مفسر است که توسط خَودو فان روسوم (به هلندی: Guido van Rossum) در سال ۱۹۹۱ در کشور هلند طراحی شد.
فلسفهٔ ایجاد آن تاکید بر دو هدف اصلی خوانایی بالای برنامه‌های نوشته شده[۲] و کوتاهی و بازدهی نسبی بالای آن است[۳]. کلمات کلیدی و اصلی این زبان به صورت حداقلی تهیه شده‌اند و در مقابل کتابخانه‌هایی که در اختیار کاربر است بسیار وسیع هستند. یک کار غیر معمول که در طراحی این زبان انجام گرفته استفاده از فاصله و جلوبردن متن برنامه برای مشخص کردن بلوک‌های مختلف کد است.
پایتون مدل‌های مختلف برنامه نویسی (از جمله شیء گرا و برنامه نویسی دستوری و تابع محور) را پشتیبانی می‌کند و برای مشخص کردن نوع متغییرها از یک سامانهٔ پویا استفاده می‌کند.
این زبان از زبانهای برنامه نویسی مفسر بوده و به صورت کامل یک زبان شی‌گرا است که در ویژگی‌ها با زبانهای تفسیری پرل، روبی، اسکیم، اسمال‌تاک و تی‌سی‌المشابهت دارد و از مدیریت خودکار حافظه استفاده می‌کند.
پایتون پروژه‌ای آزاد و متن‌باز توسعه‌یافته‌است و توسط بنیاد نرم‌افزار پایتون مدیریت می‌گردد.[۴] هم‌اکنون (خرداد ۱۳۹۰ خورشیدی) این زبان در دو نسخهٔ پایدار ۲.۷.۱ و ۳.۲ ارائه می‌شود.[۵] پایتون بیش‌تر به عنوان یک زباناسکریپت‌نویسی استفاده می شود اما گاهی به عنوان یک زبان برنامه نویسی هم استفاده می شود. بر اساس آمار موتورهای جستجو پایتون ۸مین زبان برنامه‌نویسی پرطرفدار جهان است[۶].
